Kolejna odsłona cyklu, tym razem znana i nieznana - kukułka. Każdy słyszał, nie każdy widział.
Serdecznie zapraszam!
Kukułka, ptasia matka wyrodna,
ona miana rodzica niegodna,
jaja podrzuca do gniazdek cudzych,
pliszek, trzcinniczków, ptaszków niedużych.
I na tym kończy się jej opieka,
na rezultaty wcale nie czeka.
Ptaszki, co rosną w kukułczym jaju,
szybciej niż reszta się wykluwają.
Z gniazd wypychają braci przybranych,
do jadła konkurentów niechcianych,
nim się wyklują lub krótko potem,
tak sobie radzą z piskląt kłopotem.
Jest samotnikiem, kiedy dorośnie
i na drzew szczytach kuka donośnie,
a kto kukanie posłyszy takie,
wróżby ludowe mu różnorakie
losy rokują: ślub lub bogactwo
wywróżyć czasem potrafi ptactwo
lub długość lata czy rok obfity,
taki mistycyzm w kukaniu skryty.
A jeśliś w lesie, kędy wiatr hula,
bacz, czy Cię okukała zazula.
Czy los uraczy czy li poddusi?
Wszak być pomyślną wróżba nie musi...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz